चिंते विषयी गौतम बौध्द काय म्हणतात हे जानुन घेवुया | Don't Over Think In Marathi | Life Chaning Tips In Marathi

नमस्कार मित्रानो‌ आजच्या काळात चिन्ता हा आपल्या रोजच्या जिवनाचा अविभाज्य भाग झालेला आहे. तर या चिंते विषयी गौतम बौध्द काय म्हणतात हे जानुन घेवुया.

एकदा गौतम बौध्द चां शिष्य गौतमांना प्रश्न विचारताना म्हणतो बौध्द चिंता काय आहे आणि ती कशी उद्भवते आणि त्याचे निराकरण काय आहे? यावर बौध्द म्हणतात. चिंता हा एक असा आजार आहे जो आपल्या जीवनातील प्रत्येक आनंद नष्ट करतो. उद्याची काळजी केल्याने आपला उद्या बदलत नाही, पण आपला आज नक्कीच बिघडतो. किंबहुना, चिंता ही अशी भावना आहे, येणार्‍या भविष्याच्या भीतीतून निर्माण होणारा विचार आहे. वास्तविक चिंतेचे अस्तित्वच नाही. ज्या गोष्टींवर आपले नियंत्रण नाही. त्या गोष्टींचा पुन्हा पुन्हा विचार करून काय उपयोग याचा विचारही केला नाही तर काय बिघडेल? त्यावर गौतम बुद्धांचे शिष्य म्हणाले, मग आपण कशाचाही विचार करणे सोडून द्यावे का? बुद्ध म्हणाले, आयुष्यात कोणतीही समस्या आली आणि जी काही येणार आहे. त्यावर विचार करून उपाय शोधणे हा मानवी बुद्धीचा धर्म आहे. परंतु त्यांना वारंवार आणि सतत गोष्टींचा विचार करणे हा एक मानसिक आजार आहे. यामुळे आपले मन एका घटनेत किंवा एका विचारात अडकून राहते त्यामुळे आपण आपले लक्ष कशातच ठेवत नाही आणि आजही आपण वाया जातो. यामुळे आपल्या जीवनातील आनंद आणि शांती नाहीशी होते आणि प्रत्यक्षात न घडलेल्या गोष्टींची आपल्याला चिंता वाटते.

फक्त भविष्याचा विचार करून तुम्ही काय बदलाल?जर तुम्ही त्याबद्दल काही करत असाल तर तुम्ही नक्कीच काहीतरी बदलू शकाल, पण जर तुम्ही फक्त विचार करत असाल तर याचा काय अर्थ.त्या गोष्टीचा विचार करणे सोडून दिल्यास काय होईल. अनेकदा लोकांना त्या भविष्यातील घटनांची चिंता असते जी प्रत्यक्षात घडत नाहीत, मग त्याबद्दल इतका विचार करून आपला आजचा दिवस का वाया घालवायचा. काळजी केल्याने तुमच्या आयुष्यातील समस्या सुटणार नाहीत. पण तुमचा आजचा आनंद नक्कीच निघून जाईल. तुम्ही एक गोष्ट अनुभवली पाहिजे की एक तास चिंतांनी भरलेला 1 दिवसाहून अधिक मेहनतीने थकवतो. तुम्‍ही विचारात घेतलेल्‍या गोष्‍टींमध्‍ये एखादी गोष्ट घडली तरी तुम्‍हाला वाटल्‍याइतका त्रास होत नाही. कारण तुम्ही त्या गोष्टीची खूप काळजी केलेली असती. गौतम बुद्धांच्या शिष्याने विचारले, मग तुमच्या दृष्टिकोनातून जीवन जगण्याचा योग्य मार्ग कोणता? यावर गौतम बुद्ध म्हणाले की, भूतकाळाचे नाव आहे पश्चात्ताप आणि उदासीनता आणि भविष्याचे नाव आहे संघर्ष आज जर आपल्या मनात एखादी इच्छा असेल आणि ती पूर्ण झाली नाही तर आपले मन भविष्यासाठी योजना बनवण्यात व्यस्त होते.भविष्यात सर्व इच्छा पूर्ण होतील, असे वाटते. आणि पुन्हा काळजीचं चक्र सुरू होतं. पण आयुष्य ना भविष्यात आहे ना भूतकाळात, ते तर आज आहे. आयुष्य हे या क्षणात आहे, आजचे आहे आणि हे सर्व माहित असूनही आपण या सर्व गोष्टींपासून अनभिज्ञ राहतो. आपल्या हातात फक्त आज असतो ना भूतकाळ असतो ना भविष्य मग का आपण भविष्याचा विचार करून आपण आपला आज उध्वस्त करायचा.एकतर आपण भूतकाळात हरवलो आहोत किंवा भविष्यासाठी योजना करण्यात व्यस्त आहोत. आणि या सगळ्यात आपलं आयुष्य संपुन‌ जाते‌. जर आपण एक गोष्ट सत्यात घेतली तर आपण भूतकाळ परत आणू शकत नाही आणि भविष्य पाहू शकत नाही. आपण फक्त भविषयाचे संयमाने स्वागत करू शकतो. यावर बुद्धाचा शिष्य म्हणाला, तुमचे म्हणणे बरोबर आहे, पण आम्ही कितीही प्रयत्न केले तरी. भविष्याची चिंता तर वाटतेच. बुद्ध म्हणाले, चिंता करणे स्वाभाविक आहे, परंतु त्या चिंतेचे चिंतनात रूपांतर करावे. मी तुम्हाला एक गोष्ट आठवण करून देतो.तू येण्याआधीही हे जग होतं. हा समाज होता, हे जग होते.आणि जेव्हा तुम्ही हे जग सोडाल तेव्हा हे सर्व शिल्लक राहतील.तुमच्या आगमनाने किंवा जाण्याने त्यांच्यात फारसा बदल झालेला नाही. तुम्ही येण्याआधीची वेळ किंवा नंतरची वेळही तुमच्या हातात नाही, फक्त तुम्ही जगत असलेली वेळ तुमच्या हातात आहे. यावेळी फक्त तुझ्या हातात आहे ज्यात तू माझे ऐकत आहेस. प्रत्येक वेळी तुमच्या हातात एवढाच वेळ असेल आणि त्यानंतर तो नाहीसा होईल. मी म्हणतो, काळजी करू नका, विचार करा. या वेळेचा सदुपयोग कसा करता येईल याची काळजी नाही?

हा काळ आपण आनंदाने कसा जगू शकतो.या काळात आपण अधिकाधिक महान गोष्टी कशा करू शकतो?काळजी घ्या चिंता माणसाला चितेकडे घेऊन जाते.बुद्धाचा शिष्य म्हणाला, मला समजले. आपण आयुष्याला जास्त गांभीर्याने घेऊ नये. माणसाने उर्जेने जगले पाहिजे.पुढे शिष्याने प्रश्न विचारला, पण बौद्ध, जर एखाद्या व्यक्तीला पूर्णपणे चिंतेने वेढले असेल तर तो त्यातून बाहेर कसा येईल? यावर बुद्ध म्हणाले की तू कधी बोगद्यातून बाहेर आला आहेस. बोगदा कितीही अंधार असला तरी त्याच्या पलीकडे प्रकाश असतो‌. पूर्ण उर्जेने त्यातून बाहेर पडण्याचा प्रयत्न करतात. तेच हा बोगदा पार करतात . त्याचप्रमाणे, एखादी व्यक्ती पूर्णपणे उदास आणि निराश असेल.पण माणूस बोगद्यासारखा पुढे जाण्याचा प्रयत्न करत राहिला तर त्यालाही प्रकाश मिळतो.याचा अर्थ आपल्या आयुष्यात कितीही अडचणी आल्या तरी. कितीही चिंता असो किंवा कितीही निराशा असो, माणसाने नेहमी पुढे जात राहावे. पुढे जाण्याचा प्रयत्न करा आणि हार मानू नका. मित्रानों डॉ मार्टिन ल्यूथर म्हणतात. उडता येत नसेल तर धावू शकत नसाल तर चालत नाही तर रांगा पण पुढे जाण्याचा प्रयत्न करा. फक्त काळजी करू नका. मित्रांनो, मला तुमच्यासोबत काही व्यावहारिक टिप्स शेअर करायच्या आहेत, जेणेकरून तुम्ही तुमच्या आयुष्यातील चिंता थोडी कमी करू शकाल. आयुष्याकडे फारसे गांभीर्याने बघू नका, असे झाले तर काय होईल, मनमोकळेपणाने जीवन जगावे. जर तुम्हाला काही आवडत असेल तर ते करायला अजिबात संकोच करू नका! लोक काय म्हणतील याची काळजी करू नका. लोक तर तुमच्या तेराव्याला ही म्हणतील की खूप उन होतं, मठ्ठा असायला हवा होता.(😂😂) या विश्वाच्या निर्मितीला 400 दशलक्ष वर्षे पूर्ण झाली आहेत आणि माझ्या किंवा तुमच्यासारख्यांनी 100 वर्षे काळजीत घालवली तरी या विश्वाला फारसा फरक पडणार नाही. प्रत्येक लहान गोष्टीबद्दल काळजी करणे थांबवा. लोक काय म्हणतील या चिंतेत ट्रॅफिकमध्ये अडकल्यासारखे. त्यामुळे जर त्याची चिंता ही अल्प पैशाची हानी असेल, तर त्याला थंड अन्न खावे लागले तर काळजी करा. उन्हाळ्यात प्रवास करावा लागला तर काळजी! आणि आपण आपल्या मनात कितीतरी अनावश्यक काळजी घेऊन फिरत राहतो. एकदा विचार करा, जर तुम्ही तुमच्या आयुष्यातील शेवटचा श्वास मोजत असाल तर.

ही सर्व चिंता त्या वेळीही तुम्हाला फार मोठी वाटेल की त्या वेळी ही चिंता वाळूच्या कणापेक्षाही लहान वाटेल. आणि नक्कीच, हे देखील लक्षात ठेवा की आपले आयुष्य खूप लहान आहे. आपण आत्ता मरू शकतो. आपल्या चिंतेचे मूळ हे आहे की आपण कधीच मरणार नाही, आपण दीर्घकाळ जगणार आहोत, त्यामुळे आपल्याला वेगवेगळ्या संकटांना तोंड द्यावे लागेल. त्यामुळे तुम्ही कधीही मरू शकता याची स्वत:ला आठवण करून द्या. जास्त काळजी करून काही उपयोग नाही. आपण आत्ता मरू शकतो. म्हणूनच म्हणतात की तुमचा प्रत्येक दिवस शेवटचा आहे असे जगा. त्यामुळे कोणी चूक केली तरी त्याला माफ करायला शिका, देवाने या जगात प्रत्येकाला सुंदर बनवले आहे आणि‌ जर आपण गोष्टींमध्ये चांगले पाहू शकत नाही, तर याचा अर्थ असा नाही की त्या गोष्टी वाईट आहेत. याचा अर्थ असा की‌ , तर त्याचे सौंदर्य समजून घेण्याइतके आपण परिपक्व नाही आहोत.

मित्रांनो, आपल्या आयुष्यात जाऊ देण्याची वृत्ती आपण विकसित केली पाहिजे. काहीही झाले तरी ते पाहिले जाईल. जे घडले त्यावर माझे नियंत्रण नव्हते. पण आता जे घडत आहे ते मी नक्कीच चांगले करेन. आनंद ही आपल्या जीवनातील सर्वात महत्वाची गोष्ट आहे आणि ती तेव्हाच मिळेल जेव्हा आपण आपल्या आयुष्यात काळजीचे ओझे वाहून नेणार नाही.‌म्हणूनच आपण म्हणतो की काळजी करणे थांबवा आणि आनंदाने जगा.